Merhaba Nerede kalmıştık? 46. Sayıdan sonra biraz duraklamıştık. Kapitalizmin karşısında bir kavak misali biraz sallandık ama yılmadık, yıkılmadık. Yeniden kök bulduk, su yürüdü gövdemize. Sallandığımız dönemde en değerli kolumuzu, gövdemizi, düşünce işçimizi ve kavga şairimizi Işık’ımızı; Kutsiye Bozoklar’ı kaybettik. Işık’ımız ki mücadelenin en karanlık yıllarında, kötümserliğe düşüldüğü en dar zamanlarında dahi bir fener ışığıyla yolumuzu aydınlatmaya, kavgayı örgütlemeye devam etmişti. Aragon’un “Dün nasılsa bugün de öyle!/Öldürülür taşıyanlar ışığı/Başkaları alır onun yerini/ Işığa dokunamaz ama kimse.”…